ICARUS
2001
video documentation
De vorm van het beeld doet denken aan een werktuig dat mee moet op een
ruimtereis. Maar het verwijst ook naar de vorm van een vaartuig uit oudere
science fiction-series op de televisie. De vorm bepaalt de materiele buitenkant
van het beeld. Bij traditionele beelden was deze buitenkant, de huid,
het belangrijkste van het beeld. Bij dit beeld is de buitenvorm echter
slechts een doorlaatbaar omhulsel van het beeld. Het beeld verspreidt
een aura van hemelsblauw licht. Kom je iets dichter bij het beeld dan
hoor je een geruis en voel je een luchtstroom. Deze luchtstroom komt van
twee sneldraaiende lichtgekleurde propellers waarop je een projectie ziet
van bewegende wolken. De Jonge raakte geinspireerd door het gegeven van
de val door de wolken van Icarus; de ervaring van voorbijrazende wolken
en de luchtstroom die langs een lichaam strijkt. Dat het hier gaat om
een beeldende reflectie van een fysieke mytische ervaring, benadrukt De
Jonge door het beeld indirect, via twee spiegels, te projecteren op de
propellers. De Jonge zet met dit beeld in op verschillende zintuigen,
zoals het zicht, het gehoor en de fysieke waarneming. Verder speculeert
het op een gevoel van onevenwichtigheid; de rondtollende wolken brengen,
als je wat langer in het beeld staart, een licht gevoel van gewichtloosheid
op gang; een duizeling. Het lijkt net of je even vaste grond ond de voeten
verliest.
ICARUS 2001
The sculpture’s form is reminiscent of equipment that is sent on
a space mission but it also refers to the shape of a vessel from some
old science fiction TV series. The form determines the work’s material
exterior. In traditional sculpture this exterior, the skin, is the work’s
most important aspect. However, here the external form is merely its permeable
casing.
The sculpture radiates a halo of azure light. If you approach it, you
will hear a whirring sound and you will feel a current of air. This draught
is the result of two rapidly rotating, light-coloured propellers on which
you can see a projection of moving clouds. Jaap de Jonge was inspired
by the idea of Icarus falling through the clouds that fly past him while
his body is brushed by a stream of air. De Jonge emphasises the fact that
the work concerns a visual reflection of a physical and mythical experience
by projecting the image indirectly onto the propellers by means of two
mirrors. De Jonge’s sculpture plays on various senses such as sight,
hearing and physical sensation. It also deploys a feeling of imbalance:
if you stare into the sculpture for long enough, the spinning clouds will
create a subtle sense of weightlessness, of dizziness. It is as if your
feet are no longer touching the ground.
